ما در این مقاله سعی داریم شما را با 8 روش مهم در درمان واریس آشنا کنیم. پیشرفت علم و فناوری باعث شده است که انواع لیزرها هر روز نقش پر رنگ تری در علم پزشکی ایفا کنند. واریس پا عارضه ای است که هم برای زیبایی و هم برای درمان باید برطرف شود. در بین انواع روش های درمانی، لیزر درمانی واریس نسبت به جراحی کم تهاجمی تلقی می شود و این درمان برای بیماران در شرایطی که توسط پزشک تشخیص داده می شود، مناسب تر است. در ادامه برای آشنا شدن با 8 روش مهم در درمان واریس با ما همراه باشید.
واریس چیست ؟
سیاهرگ ها رگ هایی هستند که خون را از تمام قسمت های بدن به قلب و ریه ها باز می گرداند. هنگامی که اندام های مختلف از اکسیژن خون برای انجام وظایف خود استفاده می کنند، خون مورد استفاده خود را که حاوی مواد زائد است به داخل سیاهرگ ها رها می کنند. پس از آن، خون موجود در سیاهرگ ها به قلب و به ریه ها جایی که کربن زدایی شده و اکسیژن بیشتری توسط خون بارگیری می شود منتقل می شود و از طریق شریان ها به طرف دیگر بدن منتقل می شود.
هنگامی که بدن در حال استراحت است، تنها بخشی از خون بدن در گردش است. بقیه خون در رگهای غیرفعال باقی می‌ماند و هنگامی که بدن فعال‌تر می‌شود، خون اضافی باید برای حمل اکسیژن در سراسر بدن جریان یابد. این ظرفیت ذخیره سازی به دلیل انعطاف پذیری دیواره های مخزن است. رگ ها بسته به محل و عملکردشان اندازه های متفاوتی دارند. بزرگترین رگ ها در مرکز بدن قرار دارند. این سیاهرگ ها خون را از تمام رگ های کوچک جمع می کنند و سپس آن را به قلب منتقل می کنند. شاخه های این عروق بزرگ کوچکتر و کوچکتر می شوند تا از مرکز بدن دور شوند.
وریدهای نزدیک به سطح پوست را وریدهای سطحی می نامند. وریدهای عمیق‌تر که به مرکز بدن نزدیک‌تر هستند، سیاهرگ‌های عمیق نامیده می‌شوند. عروق دیگری وجود دارند که رگهای سطحی را به وریدهای عمقی متصل می کنند و به آن ها رگ های اتصال می گویند. وریدهای سطحی و شاخه های آن نزدیک به پوست و سیاهرگ های عمقی در ماهیچه ها و بافت همبند قرار دارند. وریدهای بزرگتر دارای دریچه های یک طرفه برای جلوگیری از برگشت خون و تجمع در جهت گرانش و ایجاد واریس هستند. خون از وریدهای سطحی به وریدهای عمقی جریان می یابد و از آنجا از طریق شبکه ای از وریدهای بزرگتر به قلب منتقل می شود.
این سیاهرگ های قابل مشاهده که وریدهای واریسی نامیده می شوند، بیشتر در پاها و ران ها دیده می شوند، اما می توانند در هر نقطه از بدن ایجاد شوند. رگ های واریسی بزرگ قابل مشاهده، خمیده، قابل لمس و طولانی هستند. رگهای عنکبوتی کوچک روی سطح پوست ظاهر می‌شوند و مانند خطوط کوتاه، خوشه‌ای و پر پیچ و خم به نظر می‌رسند که معمولا قابل لمس نیستند. رگهای عنکبوتی روی ران‌ها، مچ پا و پا شایع هستند و می‌توانند روی صورت ظاهر شوند و واریس واقعی نیستند. رگ های واریسی رگ های خونی هستند که خون را از خارج از بدن به قلب و ریه ها می برند. این بیماری معمولا ارثی است و در افراد مسن بیشتر نمایان می شود.
8 روش مهم در درمان واریس
واریس روش های مختلفی برای درمان دارد که در ادامه با آن ها آشنا می شوید :
درمان واریس با لیزر :
پزشکان از روش های جدید درمان واریس با لیزر برای بستن رگ های واریسی کوچکتر و رگ های عنکبوتی استفاده می کنند. گاهی اوقات از لیزر علاوه بر اسکلروتراپی برای به حداکثر رساندن نتایج استفاده می شود. در این روش از برش یا سوزن استفاده نمی شود.
لیزر سطحی واریس :
درمان های لیزری سطحی برای واریس اغلب برای بستن رگ های کوچک و رگ های عنکبوتی استفاده می شود. رگ های عنکبوتی و واریس های کوچک را می توان از سطح پوست لیزر کرد. لیزر انرژی شدیدی ایجاد می کند که در درجه اول رگ های خونی کوچک روی سطح پوست را از بین می برد. این روش لیزری برای از بین بردن واریس معمولا در مطب انجام می شود و حدود 30 تا 45 دقیقه طول می کشد. نتایج لیزر واریس متغیر است. این روش به طور کلی کمتر تهاجمی است.
اما یک مشکل احتمالی پس از لیزر، تغییر رنگ موقت پوست است. همانند اسکلروتراپی، جلسات متعددی برای نتایج مطلوب با لیزر درمانی لازم است که هر شش تا دوازده هفته تکرار می شود. سعی کنید تا سه تا چهار روز بعد از لیزر از انجام فعالیت های سنگین خودداری کنید و برای نتیجه بهتر به مدت دو هفته از جوراب های واریس استفاده کنید. نداشتن اسکار جراحی، بدون درد و خونریزی، عدم نیاز به بستری و بیهوشی، مدت کوتاه درمان و نقاهت و عدم نیاز به استراحت طولانی مدت از مزایای لیزر درمانی واریس است.
لیزر داخل وریدی :
وریدهای واریسی بزرگتر با یک کاتتر یا جراحی لیزر درون وریدی درمان می‌شوند که شامل قرار دادن یک پروب در ورید بزرگ پا و استفاده از امواج فراصوت برای هدایت آن در موقعیت صحیح و بستن ورید است. با استفاده از گرمای تولید شده توسط لیزر. انرژی لیزر ورید را گرم می کند و آن را می بندد.
لیزر به آرامی در امتداد ورید با استفاده از امواج فراصوت هدایت می شود تا تمام طول ورید بسته شود. لیزر وریدی تحت بی حسی موضعی انجام می شود. این درمان دارای میزان موفقیت اولیه 98 درصد است و در کمتر از یک ساعت انجام می شود. جراحان عمومی و عروق قادر به انجام این روش درمانی هستند. پس از این روش، فرد امکان دارد دچار گرفتگی در پاها شود و نواحی آسیب دیده ممکن است کبودی و دردناک شوند.
آسیب عصبی ممکن است اتفاق بیفتد و دوره نقاهت آن سریع است و کمترین درد را شامل می شود. این روش جدید است و به جز برخی کبودی‌های خفیف، قرمزی جزئی یا تورم در اطراف محل درمان و به ندرت زخم، عوارض دیگری ندارد. از مزایای این روش انجام سرپایی و بدون نیاز به بستری، دوره درمان و بهبودی کوتاه و عدم نیاز به بیهوشی عمومی است. لازم است تا بیمار به مدت دو هفته پس از درمان لیزری داخل وریدی واریس از جوراب واریس استفاده کند.
جراحی واریس :
روش های جراحی متعددی برای درمان این بیماری وجود دارد. اما همه افراد مبتلا به واریس کاندید عمل جراحی نیستند. اگر بیمار باردار است یا باردار است، توصیه می شود قبل از انتخاب این گزینه درمانی حداقل 6 هفته پس از زایمان صبر کنید. زیرا بسیاری از رگ های واریسی که در دوران بارداری ایجاد می شوند از بین خواهند رفت. اگر بیمار از درد یا التهاب آزارش نمی دهد و فقط می خواهد واریس را برای زیبایی درمان کند، جراحی بهترین گزینه خواهد بود.
جراحی برای افرادی توصیه می‌شود که از روش‌های مراقبت در منزل یا تغییر سبک زندگی هیچ رهایی پیدا نمی‌کنند، یا به دلایل زیبایی می‌خواهند روش‌هایی غیر از اسکلروتراپی یا لیزر درمانی را امتحان کنند تا رگ‌ها کمتر برجسته شوند. از طرفی در موارد پیشرفته به ویژه زخم های پا و رگ های واریسی بزرگ جراحی لازم است. جراحی واریس تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. در بیشتر موارد، بیمار می تواند در همان روز مرخص شود، اما اگر جراحی روی هر دو پا انجام شود، ممکن است نیاز به یک شب اقامت در بیمارستان باشد.
در جراحی واریس، وریدهای مشکل دار با عبور دادن یک نخ انعطاف پذیر از برش نزدیک کشاله ران برداشته و از بین می روند. شاخه های کوچک این وریدها با این دستگاه از بین می روند یا از طریق یک سری برش های کوچک برداشته می شوند. این روش از دهه 1950 استفاده شده است. اما اکنون با استفاده از روش های جراحی سرپایی انجام می شود و به ندرت نیاز به بیهوشی عمومی دارد. رگ های عنکبوتی را نمی توان با جراحی برداشت. گاهی اوقات برداشتن واریس‌های بزرگ‌تری که رگهای عنکبوتی را تغذیه می‌کنند، باعث ناپدید شدن رگهای عنکبوتی باقی‌مانده می‌شود.
روش اسکلروتراپی :
در درمان واریس به روش اسکلروتراپی، یک ماده شیمیایی به رگ های واریسی کوچک و متوسط تزریق می شود و آن ها را از بین می برد. اسکلروتراپی نیازی به بیهوشی ندارد و می توان آن را در مطب یا کلینیک انجام داد. برای بستن ورید در این روش پزشک با تزریق واریس کوچک و متوسط آن ها را مسدود می کند و در عرض چند هفته عوارض برطرف می شود. این درمان برای رگ های بزرگ شامل تزریق فوم مخصوص به داخل رگ ها است. کف به رگ ها آسیب می رساند و باعث بسته شدن آن ها می شود. در صورت بارداری، مصرف قرص های ضد بارداری، بیماری لخته شدن خون، بیماری قلبی یا سرطان و حتی آلرژی و مصرف داروهای خاص، لازم است قبل از انتخاب این روش با پزشک مشورت شود.
روش فرکانس رادیویی داخل وریدی :
فرکانس رادیویی داخل وریدی روشی مشابه لیزر داخل وریدی است، اما از گرما برای تخریب ورید استفاده می کند. فرسایش با فرکانس رادیویی شامل گرم کردن دیواره وریدهای واریسی با استفاده از انرژی رادیویی است. انجام این عمل نیاز به آمادگی خاصی ندارد و فقط بیمار باید قبل از عمل از تراشیدن موهای پا خودداری کرده و آن را با کرم مرطوب کند و شلوار گشاد و کفش مناسب بپوشد. اگر نمی توانید درد را تحمل کنید، مسکن های ساده به شما پیشنهاد می شود.
در این روش، وریدهای واریسی از طریق یک برش کوچک زیر زانو و روی ساق پا قابل دسترسی هستند. یک لوله باریک به نام کاتتر تحت سونوگرافی از طریق وریدها هدایت می شود. یک پروب در کاتتر انرژی رادیویی می فرستد و ورید را گرم می کند تا دیواره های آن ببندد. انرژی فرکانس رادیویی باعث انقباض رگ ها و گرما در واقع باعث ناپدید شدن و بسته شدن رگ می شود. هنگامی که رگ ها بسته می شوند، خون به طور طبیعی به یکی از وریدهای سالم هدایت می شود. این روش می تواند تحت بیهوشی موضعی یا عمومی انجام شود و تقریباً 30 دقیقه طول می کشد.
پس از جراحی یک بانداژ محکم زده می شود که باید به مدت 48 ساعت در جای خود باقی بماند. بیمار همان روز می رود و می تواند به خانه برود، اما در راه بازگشت اجازه رانندگی ندارد. این روش با برخی عوارض جانبی کوتاه مدت مانند ادم و التهاب همراه است که فرد را ملزم به پوشیدن جوراب واریس به مدت یک تا دو هفته پس از تخریب فرکانس رادیویی وریدی می کند. نتایج کوتاه مدت با استفاده از فرکانس رادیویی عالی و در عرض چند ماه قابل مشاهده است. این روش برای وریدهای واریسی بزرگتر ترجیح داده می شود.
روش فلبکتومی :
به دلیل شباهت آن به فلبکتومی سرپایی، فلبکتومی ترانس ایلومینیشن یک درمان جدید است و اثربخشی و ایمنی آن هنوز نامشخص است. این روش تحت بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی به صورت سرپایی و با تهاجمی کمتر انجام می شود. در حین فلبکتومی متمرکز، یک یا دو برش کوچک در پای بیمار و اطراف ورید ایجاد می‌شود، سپس جراح یک کانول روشن‌کننده با لامپ فیبر نوری را وارد محل برش می‌کند و پس از مشاهده رگهای واریسی، از محیط بافت جدا می‌شود. با تزریق ماده بی حسی و استفاده از ساکشن عروق واریسی موجود را جدا کرده و از زیر پوست بیرون بیاورید و برش های کوچکی ایجاد کنید.
این روش به صورت سرپایی انجام می شود و فرد پس از یک تا دو ساعت مرخص می شود و باید بلافاصله راه برود و زندگی روزمره خود را آغاز کند. فرد نیازی به استراحت طولانی مدت ندارد و پس از دو تا سه روز استراحت می تواند به محیط کار خود بازگردد. فلبکتومی می تواند باعث کبودی یا خونریزی و تورم شود که طی دو تا سه روز از بین می رود. برجستگی ها و فرورفتگی های اطراف محل برش، احساس سوزش و گزگز طی دو هفته بهبود می یابد. پوشیدن جوراب واریس به مدت یک هفته به صورت روزانه ضروری است و فرد تا سه روز مجاز به بلند کردن اجسام سنگین و انجام فعالیت بدنی شدید نیست. در عرض شش تا دوازده ماه، اسکارهای باقی مانده از بین خواهند رفت. یکی از عوارض این روش احتمال عفونت پوست در محل برش است که برای درمان نیاز به آنتی بیوتیک دارد که بسیار محدود و نادر است. همچنین احتمال تغییر موقت رنگ پوست وجود دارد که برطرف خواهد شد.
جراحی آندوسکوپی :
جراحی آندوسکوپی واریس روشی است که در موارد شدید و پیشرفته این بیماری مورد استفاده و توصیه می شود و در درمان زخم های ناشی از واریس بسیار مفید است. در این روش، جراح ابتدا برشی در اطراف ورید ایجاد می کند و سپس لوله ای مجهز به دوربین باریک را از طریق آن می فرستد تا با استفاده از ابزار دیگری که روی سر لوله نصب شده، ورید بسته شود. بیمار بلافاصله قادر به انجام فعالیت های روزانه خواهد بود و نیازی به استراحت طولانی نخواهد داشت. بیمار می تواند چند هفته پس از این جراحی شروع به کار کند. این روش تاکنون بی خطر و بی ضرر بوده و با کمی درد در حین عمل همراه است که برای اکثر بیماران قابل تحمل است. اما مانند هر روش جراحی دیگری، با خطراتی مانند عفونت، خونریزی، آسیب به عروق و اعصاب اطراف و عود وریدهای واریسی همراه خواهد بود.
کلام آخر
قبل از انجام این روش سعی کنید بهترین کلینیک و بهترین متخصص واریس در سعادت آباد را انتخاب کنید و با آگاهی دست به انجام این روش بزنید. ممنون از این که تا آخر این مقاله همراه ما بودید. نظرات و پیشنهادات خود را با ما در میان بگذارید.
