یکی از راه های درمان واریس، استفاده از عمل واریس یا همان استریپینگ رگ های واریس می باشد. در ادامه در اینباره صحبت شده است.
استریپینگ یک فرایند جراحی است که در آن ورید های واریسی از پا یا ران ها بریده و خارج می شوند و به آن عمل واریس می گویند. ورید های واریسی، ورید هایی متورم و پیچ خورده هستند که از زیر پوست نمایانند. این ورید ها معمولا به رنگ قرمز یا آبی مایل به بنفش دیده می شوند.
ورید های واریسی با اینکه بیشتر در پا ها بروز می دهند اما می توانند در دیگر نواحی بدن نیز مشاهده شوند. ورید های واریسی هنگامی در پا ها بروز می دهند که دریچه های آن ها عملکرد مناسبی نداشته باشند.
ورید های پا دارای دریچه های یک طرفه ای هستند که از بازگشت خون به سمت پایین جلوگیری می کنند. هنگامی که این دریچه ها به درستی کار نکنند، خون به جای رفتن به قلب، در ورید ها تجمع می کند.
این وضعیت سبب پر شدن ورید از خون و ایجاد درد و تورم می شود. عمل واریس، ورید های واریسی را درمان کرده و به پیشگیری از بروز مجدد آن ها کمک می کند. این فرایند با نام های برش و بستن، جدا کردن و تخریب وریدی نیز شناخته می شود.
در چه مواردی عمل واریس انجام می شود؟
در صورت تجربه موارد زیر، امکان دارد پزشک برای درمان واریس عمل واریس را توصیه کند:
- درد مداوم، ضربان و حساسیت به لمس در پا ها
- زخم های پوستی
- لخته های خونی
- خونریزی از ورید ها
در صورت نگرانی درباره ظاهر نامطلوب این ورید ها افراد می توانند از استریپینگ ورید های واریسی استفاده کنند. جهت بررسی مناسب بودن این فرایند برای خود باید با پزشک مشورت کرد.
آمادگی برای عمل ورید های واریسی
پزشک قبل از انجام فرایند فرد را از نظر فیزیکی معاینه می کند. این معاینه در یافتن دریچه های ناسالم به پزشک کمک می کند. همچنین، امکان دارد برای دریافت تصویر مناسب تری از ورید ها و دریچه های آن ها از یک دستگاه تصویر برداری سونوگرافی استفاده شود.
گاهی اوقات، از تصویر برداری داپلکس نیز استفاده می شود. در این تصویر برداری ورید های آسیب دیده، مقدار جریان خون عبوری و احتمال وجود هر گونه لخته بهتر بررسی می شود.
آگاه کردن پزشک از انواع دارو های مصرفی بدون نسخه یا تجویزی خود در قبل از فرایند بسیار اهمیت دارد. امکان دارد، به دلیل احتمال تشدید خونریزی در حین فرایند پزشک قطع موقت مصرف برخی دارو ها را تجویز کند.
بیماران باید جهت رفتن به خانه با یک دوست یا عضوی از خانواده خود هماهنگ کنند. عمل واریس اغلب با بیهوشی عمومی انجام شده و بیمار تا چندین ساعت پس از فرایند احساس خستگی و خواب آلودگی خواهد داشت.
خطرات عمل ورید های واریسی چیست؟
استریپینگ ورید های واریسی ( عمل واریس ) یک فرایند جراحی کم خطر و ایمن است. با این حال، فرایند های جراحی همواره با خطراتی همراه هستند. این عوارض شامل موارد زیر می شوند:
- واکنش حساسیتی به ماده بیهوشی
- عفونت در محل برش
- خونریزی شدید
- تشکیل لخته خونی
- کبودی یا تشکیل جای زخم
- آسیب عصبی
عمل واریس در چه افرادی توصیه نمی شود؟
با اینکه خطر بروز این عوارض اندک است اما برخی افراد آن را تجربه می کنند. عمل واریس برای افراد زیر توصیه نمی شود:
- زنان باردار
- افراد دارای گردش خون نامناسب در پا
- افراد مبتلا به عفونت های پوستی
- افراد مبتلا به مشکلات انعقادی
- افراد مبتلا به اضافه وزن زیاد
عمل واریس چگونه انجام می شود؟
عمل ورید های واریسی معمولا به صورت سرپایی انجام شده و فرد در همان روز جراحی به خانه مرخص می شود. این فرایند 60 تا 90 دقیقه طول می کشد. در صورت پیچیدگی بیشتر جراحی، مدت آن نیز افزایش می یابد.
بسته به توصیه پزشک، قبل از فرایند از بیهوشی عمومی یا بی حسی نخاعی برای بیمار استفاده می شود. در صورت به کار گیری بیهوشی عمومی، فرد در طول جراحی به خواب فرو می رود. در بی حسی نخاعی فرد هوشیار بوده اما در نواحی پایینی بدن خود احساسی ندارد.
در صورت انتخاب بی حسی نخاعی و داشتن اضطراب، پزشک یک داروی ضد اضطراب برای بیمار تجویز می کند. در حین عمل واریس ، جراح برش های کوچکی در نزدیکی بالا و پایین ورید آسیب دیده ایجاد می کند. یکی از این برش ها در ناحیه کشاله ران و دیگری در عضله پشت ساق یا نزدیکی مچ پا خواهد بود.
سپس، یک لوله پلاستیکی باریک و انعطاف پذیر از طریق برش بالای ران به ورید وارد می شود. این لوله به ورید بسته شده و از طریق برش پایینی به بیرون کشیده می شود. سپس، جراح برش ها را به کمک بخیه بسته، پانسمان کرده و جوراب های فشاری را به پای بیمار می کند.
مراقبت بعد از عمل ورید های واریسی
دوره بهبودی پس از استریپینگ ورید های واریسی 2 تا 4 هفته طول می کشد. با این حال، مدت بهبودی به تعداد و محل ورید ها بستگی دارد. پزشک برای کمک به رفع ناراحتی داروی مسکن نیز تجویز می کند.
بیماران باید در 3 تا 4 روز اول پس از جراحی از ایستادن بر روی پای خود اجتناب کنند. پانسمان ها را می توان بعد از گذشت 4 روز خارج کرد. در طول دوره بهبودی، بالا نگه داشتن پا ها در هنگام نشستن بسیار مهم است. برای انجام این کار می توان از چند بالش کمک گرفت.
پس از گذشت 4 هفته می توان فعالیت های معمول خود را از سر گرفت.
دکتر فریبا هندسی متخصص درمان واریس