ما در این مقاله سعی داریم شما را با عوارض واریس آشنا کنیم. وریدهای واریسی عروقی هستند که به طور غیر طبیعی بزرگ می شوند و ضعیف شدن دیواره عروقی آن ها را بیمار کرده است. این سیاهرگ ها به صورت توده های پیچ خورده و متورم روی سطح پوست دیده می شوند و به رنگ آبی یا بنفش هستند و گاهی در اطراف آن ها تعدادی واریس، مجموعه ای از رگ های خونی کوچک در نزدیکی سطح پوست دیده می شود. وریدهای واریسی و وریدهای عنکبوتی می توانند در هر جایی از بدن ظاهر شوند، اما اغلب در پاها و ناحیه لگن ایجاد می شوند. بیشتر رگ های واریسی در نزدیکی سطح پوست ظاهر می شوند. در ادامه برای آشنا شدن با عوارض واریس با ما همراه باشید.
واریس چیست ؟
سیستم گردش خون از سه نوع رگ تشکیل شده است. شریان، ورید و مویرگ که مسئول خون رسانی در بدن هستند. سیاهرگ ها خون را از اندام ها به قلب باز می گردانند. اگر به دلایلی برگشت خون مختل شود، خون در رگ ها بالا بیاید و خون در رگ ها جمع شود، رگ ها گشاد شده و پیچ خورده، رگ های برآمده و گره خورده می شوند و دچار نارسایی می شوند. به این وریدهای ناکافی، واریس گفته می شود.
علائم واریس پا
وریدهای متورم و قلبی اغلب در اطراف مچ پا و ساق پا دیده می شوند. درد و سنگینی پا در هنگام عصر افزایش می یابد و با نشستن و ایستادن طولانی مدت تشدید می شود. خارش در اطراف مچ دست بدتر است. سوزش و تورم یکی از علائم واریس است. گرفتگی یا درد ناگهانی عضلانی در پاها که در هنگام خواب رخ می دهد. پای بیمار بی قرار است و پاهایش را مرتب حرکت می دهد. تغییر رنگ پوست در قسمت تحتانی ساق پا و مچ آشکارتر است. تورم در اطراف مچ دست در موارد واریس مزمن مشاهده می شود. سرگیجه در وریدهای واریسی شدید به ویژه در افراد مسن بروز می کند به طوری که هنگام بلند شدن بیمار دچار سرگیجه می شود که به آن سرگیجه موضعی می گویند.
چه زمانی درمان واریس ضروری است ؟
رگ های واریسی و رگ های عنکبوتی همیشه نیاز به درمان ندارند و اگر این واریس ها هنگام ایستادن یا راه رفتن باعث درد می شوند، باید به پزشک مراجعه کنید. اگر زخمی در نزدیکی یا روی رگ واریسی دارید یا اگر احساس می‌کنید پاها و مچ پاهایتان متورم شده است، به پزشک مراجعه کنید، در برخی موارد واریس برای سلامتی شما خطرناک است و این مشکل زمانی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که بیماری های مرتبط زخم ورید زمانی اتفاق می افتد که شکل متورم و بزرگ شده نتواند مایعات را به اندازه کافی از پوست خارج کند و در نتیجه زخم ایجاد می شود.
عفونت باکتریایی و قارچی می تواند پس از شروع مشکلات پوستی ناشی از تجمع مایعات در پاها ایجاد شود. این نوع عفونت خطر عفونت بافتی را افزایش می دهد. تشکیل لخته های خونی باعث التهاب رگ ها می شود. رگ خونریزی دارد. عوارض وریدهای واریسی در مواردی که این اختلال ناشی از مشکل یا بیماری وریدهای عمقی ساق پا یا عروقی است که وریدهای سطح پوست را به وریدهای عمقی متصل می کند، مانند ترومبوز ورید عمقی یا نارسایی مزمن وریدی. برای ارزیابی خطر ابتلا به این اختلال با پزشک خود مشورت کنید.
راه های درمان بیماری واریس
اگر روش‌های درمانی مراقبتی علائم و نشانه‌های شما را بهبود نداده باشد یا اگر ظاهر رگ‌های واریسی باعث ناراحتی شما شده باشد، پزشک بسته به شرایط بیماری و میزان و محل این اختلال، روش‌های درمانی دیگری را توصیه می‌کند. روش های درمانی شامل اسکلروتراپی، لیزر و نور درمانی، روش های کم تهاجمی و انجام جراحی می باشد. در ادامه با راه های درمان بیماری واریس آشنا می شوید :
استفاده از جوراب واریس :
استفاده از جوراب واریس یک راه عالی برای درمان واریس است. جوراب واریس در داروخانه ها و مراکز عرضه پزشکی موجود است و به اشکال مختلف مانند جوراب زیر زانو، جوراب روی زانو و شورت برای واریس لگن موجود است. پزشک با توجه به شرایط شما بهترین نوع جوراب واریس را به شما پیشنهاد می کند.
اسکلروتراپی :
اسکلروتراپی روشی است که در آن محلولی به طور مستقیم به رگ های واریسی تزریق می شود و باعث از بین رفتن آن ها می شود و معمولا برای رسیدن به نتایج مطلوب به چند جلسه درمانی نیاز دارید. این روش درمان تحت کنترل اولتراسوند انجام می شود تا دقت پزشک بالا باشد. ماده تزریق شده به تخلیه خون از داخل رگ کمک می کند تا دیواره رگ ها بهتر منقبض شوند. اسکلروتراپی یک روش ساده است که در مطب پزشک انجام می شود و می تواند به تسکین درد و ناراحتی ناشی از واریس کمک کرده و خطر عوارض جانبی مانند خونریزی و تشکیل زخم را به صفر برساند. این روش برای اهداف زیبایی استفاده می شود.
نور و لیزر درمانی :
لیزر درمانی و نور درمانی دو روشی هستند که برای گرم کردن ورید و جمع آوری آن استفاده می شود. لیزر درمانی در درمان رگ های واریسی کوچک و رگ های عنکبوتی بسیار موثر است. لیزر درمانی می تواند به عنوان یک روش کمکی پس از اسکلروتراپی یا جراحی استفاده شود. علاوه بر جراحی، از لیزر برای درمان رگ های واریسی بزرگ استفاده می شود. لیزر درمانی در چند جلسه انجام می شود و بین هر جلسه شش هفته فاصله وجود دارد تا ورید به خوبی بهبود یابد. نور درمانی یکی دیگر از روش های بهبود واریس است و با لیزر درمانی متفاوت است زیرا در این روش به جای طول موج طیف نوری در طول درمان ساطع می شود که از این روش می توان برای کوچک کردن ناهنجاری های سیاهرگ مانند رگ های عنکبوتی و واریس استفاده کرد. به ویژه از رگ های حاصل از بارداری استفاده کرد. این روش در مواردی توصیه می شود که اسکلروتراپی یا لیزر درمانی نمی تواند به طور موثر رگ های واریسی را درمان کند. برای آشنا شدن با درمان واریس با لیزر به سایت مربوطه راجعه فرمایید.
روش های کم تهاجمی :
در روشی به نام فرسایش حرارتی داخل عروقی، از لیزر یا امواج رادیویی با فرکانس بالا برای ایجاد گرمای موضعی در وریدهای واریسی استفاده می‌شود، برای این کار، پزشک یک برش کوچک در پوست نزدیک رگ‌های واریسی ایجاد می‌کند، معمولاً زیر زانو و سپس یک کاتتر کوچک را به داخل رگ می فرستد. دستگاهی در ابتدای کاتتر، داخل ورید را گرم می کند و آن را می بندد. این فناوری با تمام روش های دیگر متفاوت است، اما در هر دو مورد آن ها رگ ها را گرم کرده و بسته می کنند. این روش درمانی مشکل رگ های واریسی را حل می کند، اما آن ها را از بین نمی برد، بنابراین خطر کبودی و خونریزی وجود دارد. در طول درمان، شما کاملا بیدار هستید، اما پزشک از بی حسی موضعی استفاده می کند تا دردی احساس نکنید.
در مقایسه با روش های دیگر، این روش با درد کمتری همراه است و به شما امکان می دهد با سرعت بیشتری به فعالیت های روزانه خود بازگردید. میکرو پانکچر برش کوچکی است که در یک مرکز جراحی سرپایی انجام می‌شود، پزشک یک برش کوچک ایجاد می‌کند و از ابزار جراحی یا یک سوزن بزرگ برای یافتن ورید استفاده می‌کند و سپس آن را برمی‌دارد. فلبکتومی روشی برای کاهش درد ناشی از خونریزی بافت اسکار و نیاز به کاهش تعداد برش ها است. در این روش پزشک نور فیبر نوری را زیر سطح پوست قرار داده و همزمان ترکیبی از محلول نمکی و بی حس کننده موضعی را تزریق می کند. او می تواند برش بافت را داخل رگ قرار دهد، این ابزار آن را به قطعات کوچک می شکند و آن ها را تخلیه می کند.
عمل جراحی :
در مواردی که واریس شدید و همراه با مشکلاتی مانند خونریزی یا علائمی مانند درد یا تورم است، جراحی واریس بهترین روش درمانی محسوب می شود. روش های جراحی مختلفی برای درمان واریس وجود دارد که پزشک با توجه به شرایط شما یکی از آن ها را پیشنهاد می کند و در مورد مزایا و معایب و عوارض آن به شما می گوید. جراحی در بیمارستان یا در بخش جراحی سرپایی انجام می شود و رگ با هم مسدود و تخلیه می شود. انسداد ورید یک روش جراحی برای درمان واریس است. در این روش جراحی، پزشک رگ های مشکل دار را می بندد و برش می دهد. اکثر بیماران ظرف چند روز بهبود می یابند و می توانند فعالیت های روزانه خود را از سر بگیرند. تخلیه وریدی روشی است که در آن پزشک ورید را از طریق دو برش کوچک خارج می‌کند. تخلیه وریدی یک روش کامل است که حدود 10 روز طول می کشد تا شما به طور کامل بهبود پیدا کنید، این روش برای چند هفته پس از عمل شما را با پوست کبودی باقی می گذارد.
عوارض واریس
شایع ترین عوارض واریس عبارتند از وریدهای واریسی، ترومبوفلبیت، زخم پا، تغییر رنگ پا، اگزمای وریدی، خونریزی، عفونت، درد و آمبولی ریه است. این مشکلات در کسانی رخ می دهد که برای مدت طولانی با این مشکل درگیر هستند. بنابراین عوارض واریس چیزی فراتر از ظاهر ناخوشایند بدن است و برای پیشگیری از مشکلات سلامتی باید با متخصص قلب و عروق مشورت کنید. در ادامه با عوارض واریس آشنا می شوید :
ترومبوفلبیت :
خون باید در داخل سیاهرگ ها گردش کند و این جریان باید بدون وقفه باشد. اما زمانی که خونریزی در اثر تصادف یا به دلیل بیماری های خاص و یا حتی در اثر جراحی اتفاق می افتد، بدن سعی می کند از خود محافظت کند و این سیستم انعقادی فعال می شود. بنابراین اگر لخته شدن برای محافظت اتفاق بیفتد می تواند به بدن کمک کند. اما در شرایط خاص، این سیستم انعقادی می تواند مشکلات جدی ایجاد کند. ترومبوز وریدی زمانی رخ می‌دهد که دیواره‌های سیاهرگ آسیب دیده باشد، مانند رگ‌های واریسی، یا اگر سیستمی که جریان خون را ایجاد می‌کند به دلیل استراحت اجباری به دلیل بیماری یا سفرهای طولانی مختل شده باشد. ترومبوز وریدی می تواند سطحی یا عمیق باشد. به صورت سطحی در وریدهای سطحی اندام و در عمق وریدهای داخلی ساق ایجاد می شود.
ترومبوفلبیت سطحی :
ترومبوز وریدی می تواند دلایل مختلفی از جمله واریس داشته باشد. هنگامی که لخته شدن خون در وریدهای سطحی رخ می دهد، ترومبوفلبیت سطحی نامیده می شود. وقتی سیاهرگ ها مانند رگ های واریسی گشاد شوند، کل روند گردش خون در خطر است. به سادگی می توان گفت که وقتی خون به خوبی در ورید گردش نمی کند، تمایل به لخته شدن دارد و لخته در داخل ورید ایجاد می کند. ترومبوفلبیت سطحی یکی از عوارض واریس است. لخته شدن در داخل سیاهرگ رخ می دهد و جریان خون را قطع می کند.
در این مشکل بیمار از درد، قرمزی و تورم وریدهای واریسی شاکی است. ترومبوز ورید سطحی درمان موثری دارد، اما مشکل اصلی این است که به ندرت، لخته خون می تواند از طریق وریدهای سطحی به وریدهای عمقی پیشرفت کند. همچنین می تواند منجر به آمبولی، از وریدهای عمیق یا از طریق وریدهای سطحی بزرگ، قطعات کوچک خون لخته شده شود. می تواند از طریق جریان خون به ریه ها برسد و در آنجا متوقف شود. سپس گردش خون را مختل می کند و زندگی را تهدید می کند. پیشرفت ترومبوز به ریه ترومبوز ریه یا آمبولی ریه نامیده می شود.
ترومبوز وریدی عمقی :
ترومبوز ورید عمقی یا DVT یک رویداد ترسناک است زیرا تهدید کننده زندگی است. دلایل مختلفی برای این امر وجود دارد که یکی از آن ها وجود رگ های واریسی در اندام تحتانی است. این یک بیماری جدی است که با تشکیل لخته در داخل سیاهرگ های عمقی ساق مشخص می شود. یکی از اصلی ترین پیامدهای کوتاه مدت آن لخته شدن ریه است که می تواند منجر به مرگ شود.
آمبولی ریه :
آمبولی ریه زمانی رخ می دهد که بخشی از لخته تشکیل شده در داخل سیاهرگ های عمقی ساق پا آزاد شده و به رگ های خونی ریه ها می رسد. در مورد وریدهای واریسی، اگرچه ممکن است رخ دهد، آمبولی ریه یک پدیده نادر است.
اگزما :
استاز خون باعث التهاب پوست و در نتیجه اگزمای وریدی می شود. در این مشکل پوست خارش، پوسته شدن و تورم می کند که این مشکل ناخوشایند ناشی از واریس است.
زخم واریس :
کنترل وریدهای واریسی دشوار است. علاوه بر این، این یک وضعیت ناخوشایند است. زخم وریدی پس از توسعه طولانی رگ های واریسی ظاهر می شود و باعث ایجاد یک وضعیت دردناک می شود.
زشتی اندام :
یکی از خطرات این مشکل زشتی اندام است. اگرچه برخی از واریس ها خطرات ثانویه و عوارض جدی ندارند، اما در هنگام بیرون رفتن از استخر و مهمانی باعث بدشکلی و کاهش اعتماد به نفس می شوند.
انواع واریس :
انواع واریس را به سه دسته خفیف، متوسط و پیشرفته می توان دسته بندی کرد. بیماری واریس در همه به یک شکل نیست و ممکن است رگ ها و قسمت های مختلفی از پا را درگیر کند. اینکه هر فرد به چه نوع واریسی مبتلا است بستگی به نوع شغل او و مسائل ژنتیکی دارد. تشخیص نوع واریس باید حتما توسط پزشک انجام شود و درمان مناسب آن را در پیش بگیرد. در ادامه با انواع واریس آشنا می شوید :
واریس صافن کوچک :
در این نوع واریس نیز برجستگی وجود دارد اما آن میزانی نیست که به وضوح دیده شود. واریس صافن کوچک بیشتر در پشت زانوها و مچ پاها دیده می شود.
واریس صافن بزرگ :
واریس صافن بزرگ که با درد همراه هست و نیاز به داروهای درمانی دارد، باعث برجستگی و تغییر رنگ رگ های اصلی از مچ پا تا کشاله ران می شود.
واریس متوسط :
این نوع واریس بیشتر عروق کوچک را درگیر می کند و رنگ کبود رگ ها به راحتی دیده می شود.
واریس شدید :
واریس شدید باعث درد شدید، ورم و زخمی شدن پاها می شود. اگر این نوع واریس به هنگام درمان نشود، رگ های واریسی ورم می کنند و تغییر رنگ می دهند.
واریس خیلی حاد :
وقتی واریس های شدید به موقع درمان نشود واریس پیشرفت می کند و حاد می شود. در این نوع واریس تجمع خون در رگ ها منجر به پارگی رگ ها و خونریزی می شود که گاهی می تواند طولانی مدت ادامه یابد.
واریس شانه ای :
واریس شانه ای اغلب در پشت زانوها دیده می شود و به شکل برجسته و تکه ای می باشد.
کلام آخر
قبل از انجام این روش سعی کنید بهترین کلینیک و بهترین دکتر واریس پا را انتخاب کنید و با آگاهی دست به انجام این روش بزنید. ممنون از این که تا آخر این مقاله همراه ما بودید. نظرات و پیشنهادات خود را با ما در میان بگذارید.
